De herdenkingsplechtigheid op zaterdag 28 september zal uit twee delen bestaan. Het ochtendprogramma omvat een sobere herdenking voor de nabestaanden van Jean Noël Vandaele met een beperkt aantal genodigden.
Vanaf 14.30 uur heten wij iedereen dan welkom in het gebouw van de Alblasserdamse Ysclub aan de Kortlandse Kade voor de start van het middag- programma. Dat zal bestaan uit de officiële onthulling van het informatiebord en de opening van de tentoonstelling over het leven van piloot Vandaele en zijn Hawker Typhoon MN 954 PR-U.
Jean wordt geboren op 25 december 1912 te Menen. Hij heeft een gelukkige jeugd en kan goed leren. Hij start een studie rechten aan de universiteit van Leuven en promoveert hier in 1935. Hij gaat aan de slag bij de firma Picanol in Ieper dat weefmachines produceert. Op 20 juli 1939 trouwt Jean in Kortrijk met Edith Steverlinck. Het jonge gezin kende een bewogen debuut en een tragisch einde. Jean vervult trouw zijn dienst tijdens de 18 daagse veldtocht. In 1941 raakt Jean betrokken bij het verzet. De Gestapo komt de groep op het spoor en uit veiligheidsoverwegingen moet Jean verdwijnen. Hij reist via Frankrijk, Spanje om na een lange en moeizame tocht uiteindelijk Engeland te bereiken. Daar start hij in april 1942 zijn training tot gevechtspiloot in dienst van de RAF.
28 september 1944 is de fatale dag. De sektie – vier Hawker Typhoons IB – van pilot-officer Merrett, D.F.C., krijgt opdracht een groep binnenschepen te bestoken ter hoogte van de samenvloeiing van de Lek en de Noord, 4 km ten oosten van Rotterdam. Jean-Noël vloog Rood 3 met de Hawker Typhoon MN 954 PR-U als om 16.15 uur de aanval wordt ingezet.
Van ca. 3.000 meter hoogte (9.000 ft) duiken de vier Hawker Typhoons op hun doel af en vuren hun 3 inch. rockets op de afgemeerde schepen en trokken snel weer op. Plots horen zijn makkers Jean duidelijk over de radio roepen: „Ik ben geraakt! Ik spring! “. Rood 4 kijkt achterom en ziet een zwarte rookpluim achter de machine van Jean-Noël. De drie overige Hawker Typhoons zwenken kort en vliegen naar hun makker toe.
Sektieleider Merrett haalt opgelucht adem. De machine brandt niet en hij ziet ook geen rookpluim meer; wel verliest ze langzaam hoogte tot ze ongeveer op 500 meter loodrecht naar beneden ploft. Terwijl Rood 2 en 4 hoog in de lucht argwanend rondcirkelen, glijdt Merrett voorzichtig lager, beschrijft een brede bocht rond het wrak doch kan geen valscherm ontwaren.
Bron: Hawker Typhoon Memorial www.facebook.com/TyphoonMN954
0 Comments